روغن بنفشه و فضولات حیوانی جایگزین دارو خواهد شد؟ - سفر به مالزی

به گزارش هم میهن، بدون شک شرایط پزشکی کشور به دلیل سیاست های نادرست در حال افول است. نه فقط از حیث دارو و امکانات بهداشتی و درمانی بلکه از نظر نیروی پزشکی نیز چنین است. نیروی پزشکی در چند سطح تحت فشار واقع شده است.

پزشکان تازه کار از نظر مادی با بحران جدی روبرو هستند. حرفه پزشکی که یکی از مطلوب ترین رشته های دانشگاهی بوده است و در سال های اخیر به دلیل تکمیل ظرفیت مهندسی، این مطلوبیت بیشتر هم شده است، اکنون پزشکان تازه از نظر عایدیی در شرایط به نسبت بدی قرار دارند. این همه تحصیل و کنکور دادن و سپس سال ها پزشکی خواندن موجب می گردد که انتظارات از عایدی این شغل به طور طبیعی بالاتر از سایر مشاغل باشد، ولی در سال های اخیر و با رویکرد های محدودنماینده وزارت بهداشت، پزشکان تازه کار را در شرایط غیرقابل قبولی قرار داده است.

درباره متخصصان پزشکی نیز بیانیه مزبور گویاست و در حال حذف پزشکان حاذقی هستند که دولت از نظر سیاسی یا اجتماعی آنان را نمی پسندد. حذف آنان از بورد های تخصصی از عجایب است. این ها بالاترین سرمایه های علمی کشور هستند که از ستون های اصلی این علم گران قیمت اخراج می شوند. در سطح میانی نیز پزشکان به وسیله فشار مالیاتی، کاهش تعرفه ها (به قیمت ثابت) و دیگر محدودیت ها و بالا بردن استاندارد های درمانی تحت فشار هستند، درحالی که استاندارد های مدیریتی وزارتخانه آنان و نیز دولت در حال نزول است.

این مجموعه به یأس و ناامیدی تعداد زیادی از آنان منجر شده و مهاجرت به ویژه در کشور های منطقه برایشان مجذوب نماینده شده است. بعضی نیز دل و دماغ کار کردن را از دست داده اند، اختلال و بروز تقلب در نظام درمانی نیز محصول این شرایط است. کافی است که یک آنالیز فوری گردد که تا چه مقدار گرایش به تغییر شغل و مهاجرت یا رواج تقلب در درمان افزایش یافته است؟

نظام بهداشت و درمان کشور یکی از نقاط قوت زیرساختی ایران بوده است که در چند دهه گذشته می توانست گردشگری درمانی خوبی داشته باشد که نه فقط از حیث عایدی، بلکه اعتباری فراموش نشدنی برای ایران باشد، ولی اکنون داریم به جایی می رسیم که احتمالاً به قطب طب سنتی تبدیل شویم و با حمایتی که ضمنی بعضی از اصحاب سیاست از شبه علم و خرافات انجام می دهند، دیر یا زود باید به جای شیمی درمانی و جراحی قلب و... شاهد تجویز روغن بنفشه و فضولات حیوانی باشیم.

کسانی که نقشی در فراوری این ثروت بزرگ یا همان سرمایه درمانی کشور نداشته اند، قدر آن را نیز نمی دانند و دیر یا زود برای درمان خود یا بچه ها شان باید راهی خارج، نه فرنگ که کشور های همسایه ای شوند که پزشکان ایرانی در آنجا طبابت می نمایند. آثار این وضع را دیر یا زود در بیماری ها و مقدار مرگ و میر خواهید دید.