بیالوزا جنگلی در اروپا - سفر به مالزی

مساحت جنگل بیالوزا بیش از 1500 کیلومتر مربع است که تنها جنگل بکر کهن باقی مانده در سرزمین‌های اروپا می‌باشد. در این جنگل درختان تنومند و بسیار بزرگ صنوبر، بلوط و ون سر بر آسمان افراشته‌اند. علاوه بر این گونه‌های گیاهی، بیش از 20 هزار گونه‌ی جانوری از جمله سنگین‌ترین حیوانات اروپا یعنی گاومیش اروپایی که به عنوان ویسنت (wisent) شناخته شده‌اند، زندگی می‌کند که در اوایل قرن 20، خطر انقراض آن به دلیل شکار زیاد است. 

سابقه‌ی شکار در جنگل بیالوزا به قرن 14 بازمی‌گردد، زمانی که پادشاه لهستان، مجوز شکار محدود را مرسوم کرد. از قرن 15 شکارچیان به جنگل نفوذ نمودند و خود پادشاه لهستان (Władysław Jagiełło) هم برای شکار به این منطقه سفر می‌کرد. پادشاه در وسط جنگل عمارت چوبی شکار برای خود ساخت. این عمارت چوبی به رنگ سفید،رنگ شد و روستایی که در آینده در میانه‌ی جنگل ساخته شد، به نام آن کلبه‌ی سفید رنگ درآمد. بیالوزا در زبان لهستانی به معنی عمارت سفید است. 

زمانی که جنگل بیالوزا تحت مالکیت شاه Sigismund the Old درآمد، وی فرمانی صادر کرد که طبق آن شکار در این جنگل، برای افراد دیگر ممنوع شد. جنگل بیالوزا تا اواخر قرن 17 عمدتا دست‌نخورده و بدون سکنه باقی مانده است. در اواخر قرن 17 چند روستا کوچک برای استخراج سنگ آهن محلی و تولید قیر بنا نمودند. 

پس از تجزیه‌ی لهستان در اواخر قرن 18، تزار پل اول، تمامی قوانین حفاظتی را لغو کرد و جنگل بیالوزا بار دیگر به دست شکارچیان گاومیش اروپایی افتاد. تنها در عرض 15 سال، تعداد گاومیش‌های اروپایی از 500 راس، به کمتر از 200 راس کاهش پیدا کرد. 

در قرن 19، سرنوشت جنگل بیالوزا با تغییر پی‌درپی در راس قدرت حاکم، بین منطقه‌ای حفاظت شده و منطقه‌ی شکار متغیر می‎باشد. با آغاز قرن 20 میلادی، با حکومت تزارهای روسیه تمامی زمین‌های جنگل بیالوزا  به منطقه‌ی محافظت شده‌ شکارگاه سلطنتی با شکار بی حد و حصر حیوانات وحشی تبدیل شد. هزاران گوزن و گراز وحشی کشته شد. آخرین گاومیش اروپایی در سال 1921 به ضرب گلوله کشته و شکار شد. برای بازدید از طبیعت شگرف این جنگل با تور اروپا همراه شوید.