تغییر دکوراسیون داخلی خانه ها در دوره های مختلف طی 600 سال - سفر به مالزی

ساعت ها وقت می گذاریم تا بهترین طراحی را برای اتاق نشیمن داشته باشیم و از بهترین وسایل منزل، دکوراسیون و طراحی ها استفاده می کنیم تا به چشم بیاید، چون یک جور هایی نماد و سمبل خانه و شخصیت ما است.

شاید تاریخچه طراحی دکوراسیون اتاق نشیمن و هنر داخلی خانه به مصر باستان برسد. از آن موقع تا کنون طراحی داخلی اتاق نشیمن به مرور تغییر یافته و تکامل پیدا نموده است.

در هر دوره ای از تاریخ شاهد یک سبک معماری و طراحی داخلی بودیم؛ به گونه ای که می توان آثار و نشانه هایی از آن سبک را در اتاق نشیمن مشاهده کرد. مبل ها، لوسترها، نوع نورپردازی، طرح وسایل و دیوار ها همه نشان می دهند در چه دوره ای زندگی کردید و سبک غالب در طراحی و دکوراسیون خانه چگونه بوده است.

طراحان HomeAdvisor اقدام به بازسازی 12 هنر داخلی و دکوراسیون اتاق نشیمن در دوره های مختلف کردند و بعد با عکس برداری از آن ها؛ خواستند نشان بدهند طی 600 سال طراحی داخلی خانه ها چه تغییراتی در اروپا داشته است.

از شما دعوت می کنیم این 12 عکس و طراحی را مشاهده و خودتان با هم مقایسه کنید:

رنسانس (1400 تا 1600)

شکوه هنور و معماری اروپا در این دوره بوده است. در عصر رنسانس با الهام گیری از بعضی هنر های آسیایی، به تزئینات داخلی اهمیت بیشتری داده شده و تقارن هندسی اهمیت بالایی داشته است. کابینت ها به شکل کاخ ها بودند و ستون های درون خانه نمایی از ساختمان به خود می گرفتند. در این طرح، به وضوح بعضی از هنر های ترکی مشاهده می گردد.

باروک (1590 تا 1725)

در این دوره شاهد اهمیت دادن به وسایل داخلی خانه و پر زرق و برق دار بودن شان بودیم. مبل های چوبی سلطنتی، میز هایی از سنگ مرمر و بعضی وسایل ساخته شده با عاج محبوبیت بیشتری داشتند. در این دوره، کلیسا های کاتالیک سعی می کردند مردم را به تجمل گرایی در خانه ها تشویق نمایند.

روکوکو (1700)

با سرانجام یافتن دوره باروک، دوره روکوکو در دوران سلطنت لوئیز پانزدهم شروع شده و سه دهه طول کشید. این سبک ساده تر از دوره باروک بود و دیگر خبری از وسایل تزئینی آن چنانی در خانه ها دیده نمی شد. طراحی ها آزادتر، خلوت تر و صمیمی تر بودند و ظاهر وسایل بیشتر اهمیت داشت.

نئوکلاسیک (1780 تا 1880)

اواخر دوره گرجستانی ها، سبک جدیدی در معماری و طراحی داخلی خانه به وجود آمد. این سبک معماری بیشتر به معماری یونانی و رومی نزدیک بود تا سبک معماری باروک و روکوکو. سعی می کردند کمی طراحی ها فانتزی، جذاب تر، بامزه تر و عاری از نماد های سلطنتی یا پر زرق و برق دار باشند.

هنر و پیشه (1860 تا 1910)

جنبش هنز و پیشه از کشور انگلیس برخاسته و پاسخی به عصر بی خلاقیت و بی عدالت مالی صنعتی بود. ارتباط با طبیعت، کیفیت مواد، سادگی و زیباشناسی از عناصر این دوره بودند. شاهکار های هنری و صنایع دستی جامعه به درون خانه ها و به ویژه خانه های امریکایی رسوخ نموده و مردم دوست داشتند آثار هنری در اتاق نشیمن خود داشته باشند.

هنر نو (1890 تا 1920)

وارد قرن جدیدی شده بودیم و طراحان صنعتی ترجیح می دادند تکنیک های تازه تری در طراحی وسایل خانه و راحتی استفاده نمایند. طرح هایی که البته غالبا سخت پیاده سازی شده و گران قیمت بودند، ولی ظاهر خانه ها را دگرگون کردند. مبلمان ها و لوازم جانبی بسیار مدرن شده و طرح هایی غریب داشتند که بعضی نشات گرفته از هنر ژاپنی بودند.

هنر دکو (1920 تا دهه 1960)

دوباره شاهد ظهور طراحی های تجملاتی، پر زرق و برق دار و ترکیب نماد های باستانی با طبیعت بودیم. در این دوره از چوب های لاکچری و گران قیمت، شیشه های کار شده، استیل ضد زنگ، آلومینیوم، جواهرات و چرم در طراحی دکوراسیون خانه ها استفاده می شد. طراحی ها جسورانه تر و رنگ ها شادتر بودند. نورپردازی ها بیشتر و اتاق های نشیمن روشن تر بودند.

مدرنیسم (1880 تا 1940)

همانند دوره هنر و صنایع دستی، در دوره مدرنیسم نیز برای طراحی و استفاده از هر وسیله ای یک فلسفه وجود داشت. غالبا طرح ها و وسایلی استفاده می شد که برای زندگی ضروری و بهتر بود. از جدیدترین و مدرن ترین مواد، طراحی ها و فناوری ها استفاده شده و سعی می کردند مقرون به صرفه، کاربردی و زیبا باشند.

باوهاوس (1919 تا 1934)

باوهاوس یک مدرسه عالی هنر و معماری در آلمان بود که بیش از سه دهه سعی کرد هنرمندانی جدید پرورش دهد. دولت نازی این مدرسه را در سال 1933 تعطیل کرد. هنرمندان این مدرسه بیشتر به طرح های رادیکال مدرنیسم گرایش داشتند و ترکیب طراحی و فن را می پذیرفتند.

مدرن اواسط قرن (1930 تا کنون)

این سبک طراحی داخلی بعد از جنگ جهانی دوم رواج یافت و خواستگاه آن در میان حومه شهر ها و روستائیان بود. این سبک روی رنگ، سادگی، کارایی به جای تزئینی بودن، وسایل چند منظوره و زیباشنایی تاکید دارد. فضا های خالی در این طراحی ها بیشتر دیده می گردد و عناصر طبیعی مانند انواع چوب ها، حصیر ها و بامبو ها استفاده می شد.

پست مدرن (1978 تا کنون)

سبکی که تقریبا از سال 1980 در اروپا و امریکا رواج یافت و بیشتر متاثر از آثار هنری و هنرمندان سورئالیست این دوره است. در این سبک طراحی و معماری، عناصر طراحی سبک مدرنیسم به تمسخر گرفته شده و بیشتر سراغ طراحی هایی فانتزی، شوخ طبع، بی نظم و نامرتب رفتند.

امروزی (دهه 1980 تا کنون)

تلفیقی از سبک مدرنیسم با فناوری ها و دیدگاه های امروزی است. در دهه 2010 بیشتر سراغ این سبک طراحی داخلی رفتند و در آن لایه هایی از سبک های دیگر مانند باوهاوس دیده می گردد. دیوار ها و پنجره های لخت بدون پرده، طراحی مینیمالیستی، برش ها و خطوطی که امروزی هستند در این سبک نمود زیادی دارند.

راستی شما دوست داشتید اتاق نشیمن خانه شما شبیه به کدام سبک و دوره باشد؟ به نظر شما کدام طراحی زیباتر و برای یک دورهمی خانوادگی در آخر شب مناسب تر است؟