10 بدترین بازی تاریخ سونیک؛ رقابتی که سگا در آن مغلوب شد
به گزارش سفر به مالزی، سونیک خارپشت یکی از معروف ترین شگون های تاریخ بازی های ویدئویی است. بااین حال برخلاف ماریو که هنوز در عنوان اصلی در فرنچایز حضور نداشته که حرف و حدیثی پشت سرش باشد. این خارپشت آبی رنگ یادآور آن دسته از بازیگران با پتانسیل و استعدادی است که در فیلم های رده دوم و سوم بازی می نمایند تا بتوانند سبک زندگی مجلل خود را حفظ نمایند. شاید شنیدن این حرف برای طرفداران سونیک خوشایند نباشد اما باید بپذیریم که او در تعداد قابل توجهی بازی بد در مقایسه با بازی های خوب حضور داشته است.
10. Sonic Labyrinth
سال انتشار: 1995
پلتفرم: Game Gear
این بازی کمتر شناخته شده از Game Gear روایتگر داستان شگفت انگیز زمانی است که دکتر اگمن کفش های سریع سونیک را با کفش های کند عوض نموده بود. شما می توانید حس کنید کسی در این تیم باور داشت که با سونیک نمی گردد هیچ کار اشتباهی کرد و بازی ای را خلق نموده که مهم ترین و محبوب ترین عنصر شخصیت سونیک را کاملاً حذف می نماید. این حرکت شجاعانه می توانست مؤثر واقع گردد اگر سازندگان مکانیک های درست وحسابی و پازل های خوب در عوض در بازی تعبیه می کردند تا جایگزین فقدان سرعت در آن گردد. متأسفانه آنها این کار را نکردند. تنها چیزی که می توان آن را جالب قلمداد کرد ورود سونیک به زاویه دید ایزومتری است که بعداً در بازی Sonic 3d Blast می بینیم.
Sonic Labyrinth آن طور که باید سرگرم نماینده نیست. حتی اگر سریع هم بود بعید می دانم طرفداران از آن خوششان می آمد.
9. Sonic and the Black Knight
سال انتشار: 2009
پلتفرم: Nintendo Wii
یکی از بسیاری بازی های مجعول سونیک. در این بازی انحصاری مورد انتظار وی، سونیک شمشیر دارد. ایدهٔ جالبی است نه؟ شاید، اگر این شمشیر درست کار می کرد. با اینکه بازی جلوه ای خوب و موسیقی جذابی داشت بیشتر منتقدان و طرفداران به عدم استفاده مناسب از کنترلر Wiimote ایراد وارد کردند. یکپارچه سازی الله بختی کنترلر وی سیستم مبارزه را از چیزی که باید سرگرم نماینده و لذت بخش می بود به یک بازی کاملاً غیرقابل استفاده تبدیل کرد.
آیا می دانید چه کس دیگری هم از بازی خوشش نیامد؟ سگا. کمپانی بازی را پس از یک سال از عرضه اش به همراه دیگر بازی های مورد انتقاد قرار گرفته شده سونیک از فروشگاه ها جمع کرد به امید اینکه این عمل باعث افزایش ارزش برند سونیک گردد. به هرحال سونیک در نقش شوالیه ای دلیر همان حس و حال مستأصلانه ای را دارد که در Transformers: The Last Knight ملموس بود بازی ای که در آن متوجه ارتباط غیرقابل انتظار ترانسفورمرها به Camelot می شویم. کراس اور GI Joe و ترانسفورمرها را فراموش کنید ما هرچه سریع تر به یک کراس اور افتضاح بین ترانسفورمرها و سونیک احتیاج داریم.
8. Shadow the Hedgehog
سال انتشار: 2005
پلتفرم: GameCube، PS2، Xbox
می دانم قراردادن این بازی در فهرست تعجب آور است و شدو تنها یک سونیک با رنگ متفاوت نیست اما اجازه دهید از خودم دفاع کنم. حتی یک نسخهٔ فرضی خوب از این بازی فقط برای طرفداران سونیک جذابیت خواهد داشت پس آنها تنها قربانیان موجود هستند و آنها بیشتر افرادی هستند که در پی مقاله ای این چنینی در جستجوی اثبات حقانیت خواهند بود. علاوه بر این من هرگز فرصت آن را نخواهم داشت تا بدترین بازی های شدو خارپشت را رده بندی کنم زیرا هیچ کمپانی در صحت عقل کامل هرگز عنوان دیگری از آن نمی سازد. به نظر می رسد سازندگان باور داشتند مسلح کردن بدخلق ترین شخصیت در فرنچایز با اسلحه تمامی کم وکاستی های فنی آن را رفع می نماید و این به نظر من واقعاً زیباست. مانند بسیاری دیگر از بازی های حاضر در این فهرست شدو خارپشت از جنبه گیم پلی چندان خوب نیست اما دارای سه انتها فرق دارد که در آن شدو دکتر اگمن را با یک ضربه می کشد در نتیجه من نمی توانم آن را در جایگاهی بدتر از این قرار دهم.
7. Sonic Free Riders
سال انتشار: 2010
پلتفرم: Xbox 360
سونیک بر روی کینکت. آیا واقعاً احتیاج به شرح اضافه هست؟ آنچه عجیب است این است که Sonic Free Riders گرافیک خوبی داشت، موسیقی سونیک گ.ش نوازی در آن استفاده شده بود، داستان قابل قبولی داشت و کارهای زیادی می شد در آن انجام داد پس حدس بزنید مشکل کجا بود؟ گیم پلی بازی افتضاح بود. درست مانند همه چیز مربوط به کینکت Sonic Riders بیشتر اوقات جوابگو نبود. من ترجیح می دهم باور کنم بازی از مجبور کردن صاحبش به انجام آن حرکات خجالت آوری که برای کارکردنش لازم بود سرپیچی می کرد. اگر این طور است من برای این بازی چیزی جز احترام ندارم.
6. Sonic The Fighters
سال انتشار: 1996
پلتفرم: آرکید
می دانید وضع خیلی خراب است وقتی حتی نام بازی با عقل جور درنمی آید. The در وسط عنوان بازی چه می نماید؟ بازی به همان بدی است که از عنوانش انتظار می رود. من می توانم به جرئت بگویم بیشتر بازی های سونیک در آنچه که باید انجام دهند خیلی خوب عمل نمی نمایند؛ یعنی لذت بخش کردن سرعت سونیک. پس جای تعجب ندارد که من از سونیکی که سعی دارد تکن باشد خوشم نمی آید. اگر بخواهیم عادلانه قضاوت کنیم به نظر می رسد بازی سعی داشت کاملاً از تکن کپی کند و بیشتر شبیه آن است که کوشش بر این بود تا یک بازی مبارزه ای سونیک را در یک گاراژ بسازند و تنها بازی که برای رفرنس در اختیار داشتند Star Wars: Masters Of Teras Kasi یکی از بدترین بازی های مبارزه ای تاریخ بوده است. اگر نقشه شان این بود که خوب باید بگویم به پیروزیت رسیدند.
5. Sonic and the Secret Rings
سال انتشار: 2007
پلتفرم: Nintendo Wii
به نظر من واقعاً حیرت انگیز است که برداشت سونیک از داستان هزار و یک شب فاجعه ای تمام عیار نبود خصوصاً که به طور تصادفی شامل پیغام هایی بی ملاحظه گرانه دربارهٔ خاورمیانه است. به شکلی غافل گیرانه بازی حرفی توهین آمیز نمی زند البته این شاید به این خاطر باشد که بازی حرفی برای گفتن ندارد. گیم پلی بازی نیمه پخته است اما بدترین جنبهٔ آن انتها داستان است که به قدری احمقانه است که به طور اتوماتیک جایگاه بالایی در فهرست را به آن اختصاص می دهد.
4. Sonic Chronicles: The Dark Brotherhood
سال انتشار: 2008
پلتفرم: Nintendo DS
Sonic Chronicles اولین و تنها ماجراجویی فرنچایز در قلمروی بازی های نقش آفرینی است. مشکل اصلی بازی این است که نه شبیه یک بازی سونیک است و نه یک بازی نقش آفرینی. عجیب تر از همه سازنده بازی است: بایوور پیش از خریداری شدن به وسیله EA. با اینکه Nintendo DS راه را برای عناوین اورجینال غیرمنتظره فراوانی باز کرد که از دوصفحه ای بودن بهرهٔ کامل را می بردند این بازی یکی از آنها نبود. Sonic Chronicles ظاهراً نمی خواست با گیم پلی فوق العاده گرایند محورش، نبردهای خسته نماینده اش و گزینه های بی استفاده دیالوگش برای هیچ کس تجربه ای لذت بخش به ارمغان بیاورد.
3. Sonic 3D Blast
سال انتشار: 1996
پلتفرم: Genesis / Mega Drive
این بازی ملغمه ای از گلیچ و مسائل فنی نیست بلکه Sonic 3D Blast نمونه ای جالب از یک بازی سونیک است که تیم سازنده پیروز به ثمر نشاندن ایده هایشان شدند. مشکل این بود که چشم اندازشان بد بود. بازی گیم پلی سنتی دوبعدی سایداسکرولی را کنار می گذارد و آن را با زاویهٔ دید ایزومتریک نچسب جایگزین می نماید که حدس بزنید هنوز چطور است؟ بله دوبعدی است. سونیک به شکلی ناجور حرکت می نماید و لول ها به میزان ای سرگرم نماینده نیستند که بازیکن را قانع به انجامشان کند.
2. Sonic The Hedgehog یا همان Sonic 2006
سال انتشار: 2006
پلتفرم: Xbox 360، PS3
Sonic 06 به قدری بد است که خودش نیز از وجودیتش خجالت زده است. در غیر این صورت چطور است که یکی از برترین استراتژی های اسپید ران بازی شامل خودکشی شدو می گردد؟ بازی نمی خواهد هیچ یک از شخصیت هایش در این دنیا به قهقرا رفته زندگی نمایند پس با مرگشان به آنها تیتراژ انتهای خود را جایزه می دهد. تمام اینها به کنار من می دانم که این اتفاق یک گلیچ است. باور اینکه بازی ای مثل Sonic 06 به چنین سطح از چامه سرایی برسد غیرممکن است مگر اینکه برحسب اتفاق بوده باشد. حرف زیادی برای گفتن دربارهٔ Sonic The Hedgehog وجود ندارد. با اینکه انتظارات بالا نبود، بازی باز هم پیروز شد بازیکنان را با غیر قابل بازی بودن در زمان عرضه اش نامید کند.
1. Sonic Boom: Rise of Lyric
سال انتشار: 2014
پلتفرم: Nintendo Wii U
طرفداران سونیک به خوبی می دانند چرا جایگاه نخست یا به این بازی تعلق می گرفت یا Sonic 06. حال شاید بپرسید چرا Sonic Boom: Rise Of Lyric؟ خوب به نظر من این بازی لزوماً بدتر از Sonic 06 نیست. هر دو به قدری افتضاح هستند که به مرز غیر قابل بازی بودن نزدیک اند. پس از مدتی بازی کردن شما توانایی شمردن مسائل و ایرادهای بازی را از دست می دهید ولی فکر می کنم این بازی بیشتر سزاوار قرارگرفتن در رتبهٔ نخست است زیرا در زمان عرضه اش طرفداران با خود فکر می کردند بعید می دانم این یکی بدتر از 06 باشد که متأسفانه بود.
منبع: Destructoid
منبع: دیجیکالا مگ