چرا به زیارت کربلا و نجف نرفتیم؟ - سفر به مالزی

به گزارش گروه فرهنگی خبرنگاران، سیدمحمدعلی بصری، از آزدگان دوران هشت سال دفاع مقدس که در شهر بوشهر حضور دارد در خاطره ای با اشاره به انصراف از زیارت کربلا و نجف روایت می نماید:یک هفته پیش از عید سال 1364 اسیر شدم؛ عید های اسارت به ویژه نخستین عید شباهت های زیادی با شرایط کرونایی سال جاری ما داشت.

حدود چهار سال از اسارتم می گذشت که صدام دستور داد اسرای ایرانی را به کربلا و نجف ببرند. حدود سه ماه پیش از آن در کمپ 7 رمادی به دلیل عزاداری امام حسین (ع) به شدت کتک خورده بودیم؛ حال صدام می خواست تبلیغ کند که اسرای ایرانی را به زیارت برده است. گفتیم نمی رویم و نرفتیم و کتک های زیادی هم به خاطر سرپیچی از دستور صدام خوردیم.

این کار عواقب سختی برای ما داشت، اما پافشاری کردیم و نرفتیم چرا که هدف عظیم تری داشتیم. هدف عظیم تر ما این بود که می خواستیم از ارزش ها و اعتقادات مان دفاع کنیم. می خواستیم به ابزار تبلیغاتی دشمن تبدیل نشویم.

66 ماه در یک چهاردیواری مخوف با آن همه شکنجه و گرسنگی و دوری از خانواده تاب آوردیم و به دلیل اینکه ابزار پروپاگاندای (تبلیغات) دشمن نباشیم حاضر نشدیم به کربلا و نجف برویم که آرزوی زیارتش را داشتیم.

چندین ماه است که پزشکان ما تأکید می نمایند راه جلوگیری از انتشار ویروس کرونا ماندن در خانه است و می گویند سفر نروید. متأسفانه تا امروز عده ای از مردم عزیز ما به خاطر ابتلای به این ویروس فوت نموده اند و تعدادی از پزشکان و پرستاران عزیزمان هم شهید شده اند، اما متاسفانه بعضی به اوضاع توجهی نمی نمایند.

مردم باید به توصیه های بهداشتی عمل نمایند. از جامعه پزشکی و پیراپزشکی که این روز ها جانفشانی می نمایند تشکر می کنم و همچنین از کسانی که صبر پیشه کردند و در خانه های خود ماندند تا باری بر دوش پزشکان و کادر درمانی اضافه ننمایند.