غار دانیال مازندران را بشناسید - سفر به مالزی

غار دانیال کجاست؟

غار دانیال در کنار غار علیصدر و غار قوری قلعه، از بزرگ ترین غارهای آبی ایران است. طول این غار به 2 هزار و 158 متر می رسد و در سال 2008 تیم غارنوردی ایرانی و انگلیسی از آن نقشه برداری کردند.

این غار در 5 کیلومتری سلمان شهر یا متل قو و در 2 کیلومتری روستایی به نام دانیال قرار گرفته. فاصله آن تا عباس آباد 35 دقیقه، تا چالوس نیم ساعت و تا تنکابن 45 دقیقه است.

گفتیم غار آبی، پس از همان اول راه باید دل به آب بزنید و همینطور که چشم انداز قشنگ غار را تماشا می کنید، در آب پیاده به راه بیفتید.

این غار نام های دیگری هم دارد، مثل کردکوی، گرده کوه و چاری. ارتفاع غار از سطح دریا 74 متر است و یک دالان اصلی و دو تالار بزرگ دارد. طول پاساژ اصلی که با پیچ و خم زیادی ادامه پیدا می نماید، حدود هزار و 500 متر و پهنای آن یک و نیم متر است. درنهایت این راهرو به چند راه باریک و کوتاه تقسیم می گردد.

این را هم بگوییم که دمای هوای غار حدود 23 درجه است و دمای آب 17 درجه و هرچه جلوتر بروید هم دمای آب پایین تر می آید و هم هوا.

چرا باید غار دانیال را ببینیم؟

وارد شدن به غار خودش کار پرهیجانی ست، جایی که دیگر آسمان و آفتاب را نمی بینید و همه امیدتان به هدلامپ یا چراغ قوه است. حالا فکر کنید غار آبی هم باشد، یعنی نمی توانید کمی قدم بزنید و بعد بیایید بیرون، بلکه با سرتاپای خیس از غار برمی گشت. البته خوبی اش این است که هر جا خسته شدید، حتی بدون یاری راهنما می توانید برگشت. یک راستا اصلی وجود دارد و همان راه رفته را باید برگشت.

در غار دانیال چه می بینیم؟

100 متر که جلو بروید، حوضچه آب مقابل تان قرار می گیرد. شاید بتوانید تصور کنید اولین لحظه ای که پا ی تان را در آب سرد حوضچه می گذارید چه حسی دارد.

قندیل ها

وقتی تا کمر وارد آب شوید، می بینید که هیچ شباهتی به حمام گرم و نرم خانه ندارد. اگرچه در حمام خانه هم نمی توانید تزیینات آهکی را بیبنید که چند میلیون سال قدمت دارند. در این غار قندیل ها و شکستگی هایی روی سقف وجود دارد که هر یک سانتی مترشان، صدها سال گذشته تا ساخته شوند. حوضچه را که پشت سر بگذارید و 300 متر جلو بروید، به تالار خفاش می رسید.

خفاش ها

این قسمت ماجرا را شاید دوست نداشته باشید، در این تالار باید از تپه هایی که با فضله خفاش پوشیده شده و اتفاقا لغزنده هم هست، بالا بروید. به بالای تپه که برسید، بالا را نگاه کنید و خفاش ها را ببینید که بی حرکت خوابیده اند.

اتفاق بدی که افتاده این است که در این سال ها گردشگران زیادی به غار رفته اند، به خفاش ها چیز پرت نموده اند و اذیت شان نموده اند و آرامش محل زندگی آنها را به هم زده اند. به همین علت هم جمعیتشان در مقایسه با قبل خیلی کمتر شده.

با بوی ناخوشایندی که این تالار دارد، احتمالا خودتان هم دوست دارید زود از آن بگذرید، پس وقتتان را با سنگ زدن به خفاش ها تلف نکنید. در این غار بجز خفاش، پشه، قورباغه و خرچنگ هم زندگی می نمایند.

تالار ریزان

اگر فکر می کنید سختی ها به خاتمه رسیده، در اشتباه هستید. چون از این جا به بعد را باید در آب کم عمق سینه خیر بروید. کمی که جلوتر رفتید، هیجان بیشتر هم می گردد، چون یا باید از یک صخره 2 متری بالا بروید و به تالار ریزان برسید، یا باید از زیر آب غواصی کنید و به تالار برسید.

در تمام طول راه از چشم انداز مجذوب کننده و قشنگ دیواره ها هیجان زده می شوید. اما هر چی زیبایی دیده اید، یک طرف و تالار ریزان یک طرف دیگر. در سقف غار آویزه های آهکی زیادی می بینید که بی نظیرند. از این جا به بعد دمای آب و هوای غار سردتر هم می گردد.

می توانید از همین جا برگشت یا این که باز هم ادامه بدهید. هر چی به آخرها برسید، سقف کوتاه تر و سنگ ها تیزتر می شوند. به سرچشمه آب نزدیک می شوید و دیگر از لای خاک آب می جوشد و بیرون می زند. در راه بازگشت همان راه اصلی را که آمده بودید، برگشت.

وسایل مورد احتیاج

اگر چکمه بلند بپوشید، راحت تر در آب راه می روید. وسایل تان را هم توی کوله پشتی بریزید که دست تان آزاد باشد. کلاه ایمنی، 2 تا هد لامپ ضدآب با باتری اضافه یادتان نرود. لباس کافی بپوشید، اما به هرحال دمای هوا و آب پایین است و ممکن است احساس سرما کنید. از غار که بیرون آمدید، باید لباس عوض کنید، پس یک دست کامل لباس اضافه بردارید.

اگر دستکش کار دستتان کنید، راحت می توانید از صخره ها بالا بروید. جعبه یاری های اولیه، آب و غذای سبک هم بد نیست همراهتان باشد. حرفه ای ها حدود 3ساعت و نیم برای تماشا غار دانیال زمان لازم دارند. اما ما و شما که حرفه ای نیستیم؛ پس بسته به این که تا کجا جلو بریم، حدود پنج تا هفت ساعت زمان احتیاج داریم یا که کلا می توانیم بی خیال شویم و برگردیم.

برترین فصل سفر

یک نکته جالب در خصوص غار دانیال این است که در هر فصلی، دمای هوای داخل آن و آب حوضچه ها تغییری نمی نماید. بنابراین فرقی ندارد در گرمای تابستان غار را ببینید یا سرمای زمستان. تفاوتش این جاست که وقتی با لباس آب چکان از غار بیرون می آیید، حسابی سردتان می گردد. پس بهار و تابستان انتخاب بهتری اند.

کجا اقامت کنیم؟

شهرهای شمالی خیلی به هم نزدیکند؛ بنابراین، در چند شهر اطراف غار دانیال امکان رزرو هتل دارید. اولین گزینه شما هتل الماس عباس آباد است که برای هر شب اقامت 212 هزار تومان دریافت می نماید.

پیشنهاد می کنیم هتل های چالوس را هم در نظر بگیرید که تنوع قیمت بیشتری دارند. برای رزرو هتل در چالوس قیمت ها از 126 هزار تومان آغاز می گردد و به 538 هزار تومان می رسد. هتل های تنکابن گزینه بعدی شما هستند که هم مقرون به صرفه دارند و هم گران.

جاذبه های نزدیک

یکی از برترین جاذبه های نزدیک، ساحل متل قو است؛ دریای خزر هم که دیگر احتیاج به گفتن ندارد.

اگر از راستا جاده چالوس سفر کنید، علاوه بر مجذوب کنندهیت خود جاده، می توانید به چالوس هم سر بزنید.

جاذبه های گردشگری تنکابن که باید دید

راستا دسترسی به غار دانیال

از جاده چالوس به متل قو یا سلمان شهر می رسید. از میدان مرکزی سلمان شهر وارد خیابان دریاگوشه بشوید که به روستای چاری و بعد دانیال می رسد. راستا رسیدن به غار دانیال تابلوی راهنما ندارد. پس یا جی پی اس را روشن کنید، یا راهنمای محلی داشته باشید.

به روستا که رسیدید، از پلی چوبی می گذرید تا وارد جاده خاکی شوید. طول این راستا حدود 2 کیلومتر است. اگر جاده فرعی آخر روستا را به چپ بپیچید و آن را تا آخر بروید، به رودخانه ای می رسید. اینجا باید ماشین را پارک کنید. راه رسیدن به غار کمی سخت است و باید احتیاط کنید.

از سمت چپ رودخانه، راه را ادامه بدهید. با تماشا دومین انشعاب رودخانه، راه سمت چپ را به سمت بالا ادامه بدهید. حدود یک ساعت در جنگلی زیبا پیاده روی می کنید تا به دیوار سفید رنگی برسید. دهانه غار را زیر همین دیواره پیدا می کنید. جهت آن رو به شمال غربی است.