تحقق رویکرد دانشگرا با کاربست پژوهش ها - سفر به مالزی

پژوهش یکی از پایه های اساسی توسعه اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی در هر کشور است و توسعه پایدار در بلندمدت بدون پژوهش به دشواری قابل تصور است.در واقع پژوهش یکی از اصلی ترین نیروهای محرکه یک جامعه در راستا پیشرفت، تلقی و یکی از شاخصه های مهم رشد محسوب می گردد.

پژوهش فرایندی است که با بیان یک مسئله شروع و به ارائه راه حلی برای آن ختم می گردد؛ با این ملاحظه که فرایند یافتن این راه حل، دانشگرا و نظام مند است و در چارچوب زمانی و با هزینه ای معین انجام می گردد. به عبارت دیگر پژوهش فرایندی است که به وسیله یک روال منظم و از پیش مشخص شده منجر به دستیابی به یافته های دانش بنیان می گردد.

به انجام رساندن پژوهش به عنوان روشی در فراوری دانش فقط یک حلقه از زنجیره رویکرد دانشگراست. حلقه مهم دیگر کاربست دانش است. کاربست دانش به معنای به کار بردن دانش است. در عمل آنالیز ها نشان می دهد که در اختیار داشتن دانش الزاماً به استفاده از آن در عمل ختم نمی گردد. بدیهی است اگر دانش فراوری شده به کار بسته نگردد آنگاه فلسفه وجود پژوهش به عنوان ابزار فراوری دانش زیر سؤال می رود و در آن صورت به طور قطع امکان اتخاذ رویکرد دانشگرا وجود نخواهد داشت.

با توجه به این مسئله باید عنوان داشت که فرایند اجرای یک پژوهش را می توان در 3گام تعریف، مطالعه و کاربست خلاصه کرد. در این میان کاربست بیشترین ارزش افزوده را فراوری می نماید؛ زیرا بهبود واقعی با به کار بسته شدن یافته های مطالعه حاصل می گردد. اما باید در نظر داشت که مسئله شناسی درست یک عنوان پژوهشی و مطالعه دقیق آن می تواند به خروجی های عملیاتی و در نهایت کاربست محور شدن پژوهش منجر گردد.

همچنین تعهد به تأمین منابع اقتصادی و اجرای نتایج پژوهش از دیگر عوامل تأثیرگذار در امر کاربست محور شدن پژوهش محسوب می گردد.

منبع:ویژه نامه شهرپژوه